nətuq — ə. 1) yaxşı natiq; tribun; 2) təmtəraqla, bəlağətlə danışan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zəbandan — f. 1)dil anlayan, dil bilən, hal əhli; 2) çoxlu dil bilən; poliqlot; 3) fəsahətlə, təmtəraqla danışan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dürr — is. <ər.> 1. İnci, mirvari. // məc. Şairanə təşbehlərdə gözəlin dişlərinə işarə. Ləli ləbi bənzər gövhər kanına; Düzülüb gövhərtək dür dəhanına. M. V. V.. Səmən iyli, səhabi zülf, ay qabaq; Qönçə dəhan, dür diş, ərğəvan dodaq. M. P. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəbdəbə — is. <ər.> Təmtəraq, təntənə, cah calal, büsat. <Fəxrəddin:> Həyatdakı xəlifələr bu qədər cəlal və dəbdəbəyə malik olduqları halda, xəlifə namını ləkələyə biləcək bu vəziyyətin qarşısını ala bilmirmi? M. S. O.. // Zahiri gözəllik.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təntənəli — sif. və zərf 1. Təntənə ilə keçirilən; dəbdəbəli, təmtəraqlı, əzəmətli. Təntənəli iclas. – Əqd gecəsi çox təntənəli keçmişdi. S. H.. 2. Ruh yüksəkliyi ilə, təmtəraqla, təmtəraqlı surətdə. <Sürəyya:> Tanış olun, bu Mehribandır? – deyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti